Working in the Netherlands

http://myafrikaans.com/stiltetyd.html

Koop die eBoek hier!

‘n Jaar in die land van verlies. Dit is waarin Hester Human se verblyf in Provence ontaard. Kort voor hulle vertrek na Frankryk, waar haar argitek-man, André, ‘n ou huis wil restoureer, sterf hulle dogtertjie, Manon, op ‘n tragiese manier. Die jaar in Provence, wat veronderstel was om ‘n droom-verblyf te wees, ontaard vir Hester, André en hulle seun, Emile, in ‘n jaar van intense verlange, pyn en hartseer; grootliks ‘n jaar van stilte.Die eerste twee derdes van die roman is ‘n soort stiltetyd op sigself; die hele teks onderskryf stilte. Daar is min uiterlike gebeure in die verhaal en die leser se aandag word die hele tyd op Hester se emosies en psigiese toestand gefokus.

André raak toenemend gefrustreerd met sy vrou se stilte, maar sy gebrek aan sterk optrede omvou hom ook in ‘n soort stilte waaruit hy nie kan losbreek nie. Vir hom is sy enigste ontvlugting die werk wat aan die huis gedoen moet word. Sy onbeholpe pogings om na Hester uit te reik, en oorname van die huishoudelike pligte, beklemtoon eerder die stilte wat om hierdie gesin hang. Ook die tiener, Emile, praat nie oor sy suster nie en kan glad nie onthou presies wat op die dag van haar dood gebeur het nie. Hy voel gefrustreerd met sy ma se lang gesig, maar is magteloos teen die hartseer en die pyn wat sy ervaar. En aangesien hy skuldig voel vir Manon se dood, kán hy nie met sy ouers daaroor praat nie.

In Frankryk onttrek Hester haar geleidelik al meer van die wêreld om haar. Sy krul soos ‘n duisendpoot in om haar eie pyn, haar eie gevoelswêreld, sodat sy later geen poging aanwend om na haar man en seun uit te reik nie. Daar is by haar ‘n intense begeerte na stilte. Hierdie stilte vind sy heel letterlik wanneer sy in die koerant lees van Myriam Soro wie se naam onmiddellik assosiasies met sorrow oproep, ‘n vrou uit die Demokratiese Republiek van Kongo, wat albei haar kinders vermoor het. Myriam Soro weier om te praat. Oor haar hang daar letterlik ‘n ondeurdringbare stilte.

Hester word so gefassineer deur Myriam se storie dat sy vir haarself ‘n hele verhaal rondom die skamele feite in die koerant fabriseer. Op haar man se vraag hierna sê sy net: “Toe ek die droë feite in die koerant lees, het die res vir my duidelik geword” p 85. Hester skryf vir Myriam talle briewe, wat sy egter nooit pos nie, briewe wat dus nooit spreek nie, maar persoonlik en ingehoue bly – stil briewe. Hester voel haar een met Myriam, omdat sy haar verbeel dat daar by hulle dieselfde verskriklike gevoel van verlies moet wees. Sy het begrip vir Myriam se optrede, iets wat die afstand van onbegrip tussen haar en André verder vergroot.

via Stiltetyd deur Marita van der Vyver: n Jaar in die land van verlies – Madri Victor | LitNet.

http://myafrikaans.com/roman.html

Publiseer jou eie eBoek!
http://myafrikaans.com/selfpub-eboeke.html

• Post Categories
• Uncategorized